Column door Josselin Snoek.
Ja, een fijne Pasen was het zeker! Waar de weermannen spraken over hevige buien en windvlagen was het in het zuiden van het land behaaglijk warm en zonnig; en wat dit met zich meebrengt zijn de lentekriebels. (Ik moet even mijn lentegeluk spuien, maar ik beloof je, het wordt beter.) Alles lijkt groener buiten, zeker in dat fijne zonlicht. Zowaar, de eerste lammetjes zijn te zien. En natuurlijk schieten de bollen uit de grond exploderend in kleurrijke bloemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ook ik, onder invloed van diezelfde lentekriebels, een grote drang heb om mijzelf naar buiten te begeven.
En wat beter te doen dan het nuttige met het aangename te combineren? Ik laat mijzelf en de hond uit (we zijn nog niet bij het stuk dat het beter wordt). Een goede wandelroute bij mij in de buurt gaat langs de Essche Stroom, waar ik al mijn eerstejaarskennis in de praktijk kan brengen (waar zou de grondwaterspiegel hier liggen? Is dit kleiig zand of zandig klei? Welke vegetatie vind je vlak naast het water?). De beek stroomt van Oisterwijk tot Halder, waar zij uitmondt in de Dommel. Vanaf 2005 liggen er plannen om eens flink aan de beek te gaan sleutelen. Inmiddels zijn de dijken naar de randen van het beekdal verplaatst zodat het buitendijkse gebied ruimte bied voor mogelijke overstromingen, wat mede mogelijk maakt dat ‘s-Hertogenbosch droge voeten kan houden. Met grote graafmachines heeft de beek haar oude meanderende vorm teruggekregen. De recreant kan er zijn hart ophalen en in gepaste kledij (lees: laarzen) een pad langs de beek volgen, inclusief hangbruggen over het water, en op de terugweg het gebied overzien vanaf de dijk.
Maar wat het mooiste is: groepjes renners met diezelfde bekende lentekriebels (of het zijn die verdomde winterkilos, wie zal het zeggen?). In felgekleurde shirtjes en dito sportschoenen zijn ze opvallender gekleed dan de voorjaarsbloemen. Als een colonne bewegen zij zich over de dijk, rennend door de voorjaarslucht. Waar het echt spannend wordt is daar waar de grote graafmachines als laatste de dijk over zijn gegaan; ze hebben er een glibberige laag klei nagelaten. Stelt u zich voor: een colonne felgekleurde glibberend over de vieze klei. (Beter toch?) Een feest voor het oog en een prooi voor mijn hond, wat de oversteek des te spectaculair maakt. De drang naar buiten, de lentekriebels, zijn voor hen zo groot dat zelfs een fikse schuiver in de modder ze niet binnen houdt. En terecht. Deze week hoorde ik dat driekwart van de Britse jongeren minder buiten komen dan gedetineerden, die elke dag nog een tijdje moeten luchten. Een kwalijke zaak, zeker met mooi lenteweer als dit. Misschien een carrièrerichting voor een van ons? Ze achter hun tablets en pc’s wegslepen op weg naar vieze kleren! Zeker is dat die felgekleurde lopers met de inmiddels niet meer zo fel gekleurde schoenen thuis niet meer over de mat mogen van man- of vrouwlief.
http://www.theguardian.com/environment/2016/mar/25/three-quarters-of-uk-children-spend-less-time-outdoors-than-prison-inmates-survey
maart 29, 2016
Comments