-
De veranderende verbinding tussen Europese steden en het landschap
_BOEKRECENSIE_ door Lars Uphus “Steden zijn als gewortelde bomen: je kan de stronk afhakken, maar zolang er wortels in de grond steken, komen er steeds weer nieuwe scheuten uit”. Deze quote maakt nieuwsgierig naar de vraag waarom steden juist op plekken zijn gesitueerd waar ze geworteld zijn, wat hun interacties met het landschap zijn en wat de verschillen tussen de Europese hoofdsteden zijn in hun relatie met het landschap en vooral hoe het dan komt dat er in verschillende tijden toch steeds weer nieuwe scheuten uit de grond komen, ook al is de stronk afgehakt.
-
Sublieme eenvoud
_COLUMN_ door Lars Uphus Ik was ver van huis. Althans, zo voelde het. Weg van alle warmte, van de lieflijkheid, van charme, van subtiliteit. Met iedere omwenteling die ik maakte – fietsers trappen, wielrenners maken omwentelingen – voelde ik me verder verwijderd van dit alles. De leegte, de eenvoud en het ritme van het landschap maakten een gevoel van nietigheid, onderdanigheid bij me los. Het klopte ook niet. 50-60 jaar geleden zou ik hier nog op een zeebodem gereden hebben en overspoeld worden door metershoge golven, meegesleurd door moeder natuur. Het water is weliswaar verdwenen, de dramatiek is gebleven.
-
Mooi! – Regionaal voedselnetwerk in Roemenië
_COLUMN_ door Lars Uphus Foodscapes, stadslandbouw, slow food, local for local.. zomaar een greep uit hippe termen die in de Westerse wereld de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond schieten en toegepast worden in ruimtelijke gebiedsopgaven. Een tegenreactie op de steeds sneller wordende, globaliserende wereld, met een intensieve vorm van landbouw gebaseerd op rationaliteit, gericht op massaproductie en zoveel mogelijk export, waar onder andere Louise Fresco in haar boek Hamburgers in het Paradijs over spreekt. In Roemenië zijn ze de massaproductie voor en zijn regionale voedselnetwerken heel normaal.
